πεδοτρεφής

-ές, Μ

(για πηγή) αυτός που τρέφεται από τη γη («πεδοτρεφὲς ὕδωρ», Νόνν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πέδον «έδαφος» + -τρεφής (< τρέφω), πρβλ. υδατο-τρεφής].